-
1 język
m dim. 1. pieszcz. (jeż) little hedgehog 2. pot. (fryzura) crew cut- obcięli go na jeżyka they gave him a crew cut* * *( fryzura) crew-cut* * *miGen. -a1. ( w jamie ustnej) tongue; wino rozwiązało mu język wine (has) loosened his tongue; dostać się na języki become the talk of the town/village; język ją świerzbi she's bursting to say it; łamać sobie język na czymś twist one's tongue around sth; mieć coś na końcu języka have sth on the tip of one's tongue; mieć długi język not be able to keep a secret; mieć ostry język have a sharp tongue; mówić, co ślina na język przyniesie blabber; pociągnąć kogoś za język tap sb for information; pokazać komuś język stick l. put one's tongue out at sb; trzymaj język za zębami! hold your tongue!; ugryźć się w język dosł. l. przen. bite one's tongue; zapomnieć języka w gębie lose one's tongue; co, zapomniałeś języka w gębie? lost your tongue, eh?; cat got your tongue?; złe języki (= plotkarze, potwarcy) evil tongues.2. language; lit. tongue; (= mowa) speech; język ojczysty native language l. tongue; mother tongue; język obcy foreign language l. tongue; język angielski English, the English language; język mówiony spoken language, speech; język pisany written language; język literacki/potoczny literary/colloquial language; języki indoeuropejskie the Indoeuropean languages; język programowania komp. programming language; kaleczyć język francuski speak broken French; nauczanie języków obcych edukacja foreign language teaching, FLT; władać dobrze językiem niemieckim have a good command of the German language; znajdować z kimś wspólny język find a common interest with sb.3. (= sposób mówienia) language; rzad. parlance; (= słownictwo) vocabulary.4. (= coś w kształcie języka) ( w bucie) tongue; język spustowy wojsk. trigger; język rumowiskowy geol. scree, talus; języki płomieni tongues of fire.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > język
-
2 literacki
adj* * *a.literary; język literacki literary language; kierownik literacki art editor; salon literacki reading hall.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > literacki
-
3 język języ·k
-ka, -ki; inst sg - kiemm1) [obcy, literacki, ciała, programowania] language2) (organ mowy) tongue -
4 wykształ|cić1
pf — wykształ|cać impf Ⅰ vt 1. (rozwinąć) to develop [talent, zdolności, refleks]- wykształcić w kimś dobry gust to develop good taste in sb2. (ukształtować) to form, to shape- te ćwiczenia pomogą ci wykształcić mięśnie nóg these exercises will help you to shape a. tone your leg musclesⅡ wykształcić się — wykształcać się 1. (rozwinąć się) to develop 2. (ukształtować się) to form, to develop- kwiaty jeszcze nie wykształciły się na gałązkach flowers have not formed yet on the branches- polski język literacki wykształcił się w XV–XVI w. the Polish literary language developed between the 15th and 16th centuriesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wykształ|cić1
См. также в других словарях:
język literacki — {{/stl 13}}{{stl 7}} pisana odmiana języka, którą posługuje się ogół ludzi wykształconych; używany w literaturze pięknej, prasie itp. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
literacki — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, literackiccy {{/stl 8}}{{stl 7}} mający związek z literaturą lub literatem; charakterystyczny dla literatury pięknej, należący do niej; piśmienniczy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Działalność, twórczość literacka. Utwór… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
literacki — literackiccy «odnoszący się do literatury lub literata; należący do literatury pięknej; właściwy literaturze pięknej» Dzieło literackie. Utwór, szkic, artykuł literacki. Gatunek literacki. Rodzaj literacki. Prasa, publikacja literacka. Krytyka… … Słownik języka polskiego
język — m III, D. a, N. językkiem; lm M. i 1. «narząd w jamie ustnej, składający się z elastycznych mięśni, pokryty błoną śluzową, mieszczący narządy smaku, biorący udział w ssaniu, żuciu i połykaniu pokarmów; u ludzi ponadto jeden z najważniejszych… … Słownik języka polskiego
odbiec — a. odbiegnąć dk Vc, odbiecbiegnę, odbiecbiegniesz, odbiecbiegnij, odbiecbiegł, odbiecbiegli, odbiecbiegłszy odbiegać ndk I, odbiecam, odbiecasz, odbiecają, odbiecaj, odbiecał 1. «biegnąc oddalić się» Odbiegł od okna. Odbiegł szybko od grupy… … Słownik języka polskiego
odnowić — dk VIa, odnowićwię, odnowićwisz, odnowićnów, odnowićwił, odnowićwiony odnawiać ndk I, odnowićam, odnowićasz, odnowićają, odnowićaj, odnowićał, odnowićany 1. «przywrócić czemuś wygląd rzeczy nowej, nie zniszczonej, usunąwszy ślady zniszczenia;… … Słownik języka polskiego
ogólnopolski — «dotyczący całej Polski, obejmujący całą Polskę; obowiązujący, występujący w całej Polsce» Ogólnopolski festiwal, konkurs. Ogólnopolski język literacki … Słownik języka polskiego
poetyzować — ndk IV, poetyzowaćzuję, poetyzowaćzujesz, poetyzowaćzuj, poetyzowaćował, poetyzowaćowany 1. «przedstawiać coś w sposób poetyczny, dodawać czemuś uroku; idealizować» Poetyzować przeszłość, dzieciństwo. 2. «używać stylu, zwrotów języka poetyckiego; … Słownik języka polskiego
wykształcić — dk VIa, wykształcićcę, wykształcićcisz, wykształcićkształć, wykształcićcił, wykształcićcony wykształcać ndk I, wykształcićam, wykształcićasz, wykształcićają, wykształcićaj, wykształcićał, wykształcićany 1. tylko dk «dać komuś wykształcenie,… … Słownik języka polskiego
staro-cerkiewno-słowiański — ∆ jęz. Język staro cerkiewno słowiański «najstarszy literacki język słowiański, w którym apostołowie Słowian, Cyryl i Metody, spisali w IX wieku teksty cerkiewne, posługując się narzeczem macedońskim okolic Sołunia (Salonik); język pierwszych… … Słownik języka polskiego
Stanisław Barańczak — (born November 13, 1946, Poznań, Poland) is a poet, translator, literary critic, essayist, scholar, editor and lecturer.Life and careerBarańczak studied Polish at the Adam Mickiewicz University in Poznań, where he became a lecturer and earned his … Wikipedia